Een tantebetjezin is een slordige zin waarin verkeerd wordt omgegaan met de woordvolgorde:

• Morgen vier ik mijn verjaardag en hoop ik dat jullie allemaal komen. (Fout: tantebetje.)
• Morgen vier ik mijn verjaardag en ik hoop dat jullie allemaal komen. (Goed, want de ik-figuur hoopt vandaag ook al dat iedereen komt: 'morgen' hoort dus alleen bij het eerste deel van de zin.)
• Met luid gejuich werd het elftal ontvangen en gaf de trainer een interview. (Fout: tantebetje.)
• Met luid gejuich werd het elftal ontvangen en de trainer gaf een interview. (Goed, want de trainer gaf dat interview niet met luid gejuich.)
• In januari gaan wij op wintersport, maar blijven we in de zomer in Nederland. (Fout: tantebetje.)
• In januari gaan wij op wintersport, maar we blijven in de zomer in Nederland. (Goed)
• In januari gaan wij op wintersport, maar in de zomer blijven we in Nederland. (Ook goed)

Een soortgelijke stijlfout zie je in de volgende zin:

• Dit zijn de appels die ik het lekkerst vind en in september rijp zijn.

Het woord 'die' is in het eerste deel van de zin lijdend voorwerp ('die ik het lekkerst vind'). In het tweede deel van de zin zou 'die' opeens onderwerp zijn ('die in september rijp zijn'), maar dat mag niet. Als de grammaticale functie van 'die' niet hetzelfde is, mag je het de tweede keer niet weglaten.

Het moet dus zijn:

• Dit zijn de appels die ik het lekkerst vind en die in september rijp zijn.

Nog een voorbeeld van een stijlfout:

• Dit mailtje heb je afgelopen dinsdag verstuurd, maar is pas zojuist bij me binnengekomen.

In het eerste deel van de zin is 'je' het onderwerp en is 'dit mailtje' lijdend voorwerp. In het tweede deel van de zin zou 'dit mailtje' opeens onderwerp zijn. Dat is grammaticaal onjuist. Beter zou zijn:

• Dit mailtje heb je afgelopen dinsdag verstuurd, maar het is pas zojuist bij me binnengekomen.